Μια χρόνια μη μολυσματική ασθένεια που, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, επηρεάζει αρκετό τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού είναι η ψωρίαση, τα συμπτώματα της οποίας εκδηλώνονται με τη μορφή εστιακού εξανθήματος, κνησμού και έντονης απολέπισης του δέρματος.
Η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και ανεξάρτητα από το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ανήκει ένα άτομο. Η ψωρίαση εμφανίζεται εξίσου σε άνδρες και γυναίκες. Η ασθένεια συνήθως προσβάλλει νέους κάτω των είκοσι ετών.
Πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για την ερώτηση, "Κνησμός της ψωρίασης, ποια είναι τα συμπτώματα και θεραπεία της, και το πιο σημαντικό, είναι μεταδοτική; " Ο κνησμός στην ψωρίαση εμφανίζεται σχεδόν στο 85% των περιπτώσεων, αλλά η ασθένεια δεν είναι μεταδοτική και καθόλουδεν μεταδίδεται μέσω αερομεταφερόμενων σταγονιδίων ή οικιακών παραγόντων. Είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, αλλά η σύνθετη θεραπεία δίνει σχεδόν πάντα καλά αποτελέσματα.
Εκδήλωση της νόσου
Πώς εκδηλώνεται η ψωρίαση και ποια είναι αυτή η ασθένεια; Οι ψωριασικές πλάκες αναπτύσσονται συχνά πρώτα σε περιοχές που εκτίθενται στην πιο τριβή, όπως ηΒ. Αγκώνες ή γόνατα.
Επίσης, σημάδια ψωρίασης μπορεί να εμφανιστούν σε απολύτως οποιαδήποτε περιοχή του δέρματος - το κεφάλι, το πρόσωπο, την πλάτη, το στομάχι, τις παλάμες των χεριών, των ποδιών, στις μασχάλες, ακόμη και στα γεννητικά όργανα.
Εάν εξετάσουμε μια άλλη παρόμοια ασθένεια - το έκζεμα - τότε επηρεάζει το εσωτερικό μέρος των επιφανειών του κάμπου με ψωρίαση - το εξωτερικό μέρος των αρθρώσεων του γόνατος και του αγκώνα
Η παθολογία είναι χρόνια και κυματιστή, δηλαδή, η κατάσταση ενός ατόμου μπορεί να βελτιωθεί υπό την επίδραση μεθόδων θεραπείας ή, αντίθετα, να επιδεινωθεί υπό την επίδραση αρνητικών παραγόντων, ενώ η ύφεση και η επιδείνωση είναι συνήθως εντελώς αυθόρμητες.
Οι υποτροπές μπορεί να προκληθούν από κατάχρηση αλκοόλ, άγχος και μολυσματικές ασθένειες. Η σοβαρότητα της ψωρίασης ποικίλλει από άτομο σε άτομο και ακόμη και από το ίδιο άτομο με την εξέλιξη της νόσου.
Τα κύρια συμπτώματα της ψωρίασης του δέρματος είναι πλάκες, οι οποίες εμφανίζονται ως μικρές βλάβες σε ορισμένες περιοχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να καλύψουν ολόκληρο το σώμα.
Η ψωρίαση εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, ειδικά εάν δεν λαμβάνονται κατάλληλα διορθωτικά μέτρα. Η πρόοδος της νόσου συνίσταται σε αύξηση των περιόδων επιδείνωσης και αύξηση στην περιοχή της βλάβης με τη συμμετοχή υγιών περιοχών του δέρματος στη φλεγμονώδη διαδικασία. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ασθένεια πέρασε συνεχώς χωρίς περιόδους ύφεσης.
Οι παθολογίες όπως η ονυχοδυστροφία - η βλάβη των νυχιών είναι πολύ συχνές. Αυτή η ασθένεια μπορεί να προχωρήσει μόνη της χωρίς να προσκολληθεί η βλάβη του δέρματος. Η ψωρίαση μπορεί επίσης να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας φλεγμονώδους διαδικασίας στις αρθρώσεις - ψωριασική αρθρίτιδα (μια ασθένεια που επηρεάζει τις μικρές αρθρώσεις των κάτω άκρων και των χεριών) και η ονυχοδυστροφία παρατηρείται σε περίπου 15% των ασθενών με ψωρίαση.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης αυτής της ασθένειας, αλλά λόγω της τάσης της νόσου να υποτροπιάσει και να επιδεινωθεί, η ψωρίαση είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Η πλήρης θεραπεία είναι σχεδόν αδύνατη, δηλαδή θα παραμείνει με ένα άτομο μέχρι το τέλος της ζωής του, αλλά με τη σωστή θεραπεία και συμμόρφωση με όλες τις ιατρικές συνταγές, μπορούν να επιτευχθούν μεγαλύτερες περίοδοι ύφεσης.
λόγοι
Μέχρι στιγμής, η ιατρική δεν έχει γνωρίσει την πραγματική αιτία αυτής της παθολογίας. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, οι νευρολογικές διαταραχές και οι μεταβολικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια. Υπάρχουν επίσης διάφοροι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη της νόσου:
- γενετική προδιάθεση, με άλλα λόγια, απλή κληρονομιά. Οι ειδικοί λένε ότι σημάδια ψωρίασης μπορούν να βρεθούν σε άτομα των οποίων οι συγγενείς του αίματος είχαν ψωρίαση. Εάν ένας από τους γονείς είναι άρρωστος, ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου αυξάνεται στο 20% και για τους δύο γονείς έως και 50%. Αυτό οφείλεται στην ύπαρξη ορισμένων γονιδίων που είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη δερματολογικών αλλαγών. Τα πρώτα σημάδια της κληρονομικής ψωρίασης εμφανίζονται συνήθως πριν από την ηλικία των 25 ετών.
- Νευρολογικές διαταραχές.Κάθε συναισθηματικό σοκ, κάθε νευρικό στρες και κάθε χρόνια κόπωση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη της νόσου. Επιπλέον, σε άτομα με ψωρίαση, οποιαδήποτε αγχωτική κατάσταση μπορεί να επιδεινώσει την ασθένεια.
- Ορμονική αποτυχία.Οποιαδήποτε παθολογική αλλαγή στη λειτουργία των οργάνων του ενδοκρινικού συστήματος μπορεί να προκαλέσει τον μηχανισμό ανάπτυξης της νόσου.
- παραβίαση της μεταβολικής διαδικασίας.Οι μεταβολικές διαταραχές που σχετίζονται με την έλλειψη ωφέλιμων ιχνοστοιχείων και βιταμινών στο σώμα μπορούν να προκαλέσουν ψωρίαση.
- Ελμινθική εισβολή.Ορισμένοι τύποι παρασίτων μπορεί να προκαλέσουν ασθένεια. Έχουν διεξαχθεί πολλές εργαστηριακές μελέτες, τα αποτελέσματα των οποίων έδειξαν ότι πολλοί ασθενείς με ψωρίαση είχαν μολυνθεί με giardiasis, opisthorchiasis, ascariasis και enterobiasis. Το θέμα είναι ότι κατά τη διάρκεια της ζωτικής τους δραστηριότητας, τα ελμίνθια εκπέμπουν τοξικές ουσίες που δηλητηριάζουν σε ολόκληρο το σώμα. Αυτό οδηγεί σε επιδείνωση χρόνιων παθήσεων και σημαντική μείωση της ανοσίας.
- Λοιμώξεις από ιούς,που επιτίθενται επίσης στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα.
Από τα παραπάνω, γίνεται σαφές ότι η διαδικασία ανάπτυξης ψωρίασης συνδέεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με διαταραχές στην εργασία των μηχανισμών άμυνας του σώματος. Η ψωρίαση στο σώμα μπορεί να αναπτυχθεί υπό την επίδραση πολλών σκανδαλιστών ή υπό την επίδραση παραγόντων όπως μια μη ισορροπημένη διατροφή, η κλιματική αλλαγή, η κατάχρηση αλκοόλ και το κάπνισμα.
Η κλινική εικόνα και οι τύποι ψωρίασης
Πώς ξεκινά η ψωρίαση; Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου είναι η εμφάνιση κοκκινωπών πλακών και φολιδωτών μπαλωμάτων που φαγούρα και μοιάζουν με λειχήνες. Με την πάροδο του χρόνου, τα σημεία θα ξεφλουδίσουν και κάτω από αυτά θα υπάρχει ένα πυκνότερο λεπιοειδές στρώμα.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το λεγόμενο φαινόμενο Kenber παρατηρείται όταν εμφανίζονται πλάκες σε περιοχές τραυματισμού του δέρματος (με πληγές, κοψίματα, εγκαύματα).
ποικιλίες
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ψωρίασης, καθένας από τους οποίους έχει μια συγκεκριμένη κλινική εικόνα:
- Η πλάκα (πραγματική ψωρίαση)είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου, η οποία επηρεάζει περισσότερο από το 80% όλων των ασθενών. Το δέρμα γίνεται φλεγμονή, ξηρό και πυκνωμένο, με υπερυψωμένες περιοχές πάνω του που καλύπτονται με ελαφρώς ασημί κλίμακες. Το δέρμα σε αυτές τις περιοχές αισθάνεται ζεστό και συνεχώς ξεφλουδίζει. Μετά το ξεφλούδισμα, εμφανίζονται κοκκινωπές εστίες φλεγμονής, πολύ συχνά καταστραφεί και αιμορραγείΗ φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα κοπάδια. Με την ψωρίαση των αγκώνων και των γόνατων, το ξεφλούδισμα δεν είναι τόσο έντονο.
- σχήμα δακρύων- Υπάρχουν πολλές μικρές ξηρές πληγές με στρογγυλεμένο σχήμα κόκκινου ή μοβ χρώματος που υψώνονται πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Η ψωρίαση του εντέρου καλύπτει μεγάλες περιοχές του σώματος. Τα πρώτα σημάδια της νόσου μπορεί να εμφανιστούν μετά από προηγούμενο πονόλαιμο ή φαρυγγίτιδα που προκλήθηκε από λοίμωξη από στρεπτόκοκκο.
- Η φλύκταιναείναι η πιο περίπλοκη μορφή της νόσου. Μοιάζει με φουσκάλες εξανθήματα στην επιφάνεια ενός υγιούς δέρματος. Αυτές οι κυψέλες γεμίζουν με εξίδρωμα. Το δέρμα γύρω από τις φλύκταινες γίνεται κόκκινο, πρήζεται, πυκνώνει και στη συνέχεια ξεφλουδίζει. Εάν υπάρχει δευτερογενής λοίμωξη, οι κύστεις γεμίζουν με πυώδες υγρό. Συνήθως, αυτή η ψωρίαση είναι περιορισμένη και επηρεάζει συγκεκριμένες περιοχές όπως το κάτω πόδι και το αντιβράχιο. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η φλεγμονή αρχίζει να εξαπλώνεται περαιτέρω κατά μήκος της επιφάνειας του δέρματος και τα τμήματα του εξανθήματος συγχωνεύονται σε μία εστία.
- Ψωριασική αρθρίτιδα- οι αρθρώσεις και ο συνδετικός ιστός εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία. Η κύρια εκδήλωση αυτής της μορφής είναι σοβαρός κνησμός. Επιπλέον, το δέρμα των αρθρώσεων στα δάχτυλα γίνεται οδυνηρό, πρησμένο, ξεφλούδισμα και ξεφλούδισμα.
- Η ονυχοδυστροφία (ψωρίαση των νυχιών)μπορεί να μοιάζει με μυκητίαση. Με αυτήν την ασθένεια, η εμφάνιση των νυχιών αλλάζει, γίνονται εύθραυστα και ξεφλουδισμένα, το χρώμα του νυχιού και η ίδια η πλάκα μπορούν να γίνουν κίτρινα ή γκρι. Επιπλέον, λευκές κηλίδες, τελείες και εγκάρσιες γραμμές εμφανίζονται στα νύχια και κάτω από τα νύχια. Το δέρμα κάτω και γύρω από τα νύχια γίνεται σταθερό. Πολύ συχνά, η ονυχοδυστροφία οδηγεί στην απώλεια των νυχιών.
Πρόσθετα συμπτώματα ψωρίασης είναι:
- αιμορραγικά τραύματα (σε περιοχές με δερματικό τραύμα);
- διάβρωση των νυχιών;
- σοβαρός κνησμός
- Πυρετός, πρήξιμο και πόνος στις αρθρώσεις στην ψωριασική αρθρίτιδα (όχι πάντα).
Πώς εξελίσσεται η ασθένεια
Υπάρχουν διάφορα στάδια κατά τη διάρκεια της νόσου:
- Προοδευτικό.Αυτό είναι το αρχικό στάδιο της νόσου. Χαρακτηρίζεται από παροξύνσεις, κατά τις οποίες αυξάνεται ο αριθμός των νέων εξανθημάτων.
- Στάσιμο.Σε αυτό το στάδιο, η εικόνα της νόσου παραμένει αμετάβλητη, δηλαδή, το εξάνθημα και άλλα συμπτώματα της ψωρίασης δεν αυξάνονται ούτε μειώνονται.
- φάση παλινδρόμησης.Το τελικό στάδιο της νόσου που προχωρά χωρίς εξανθήματα.
Ανάλογα με τον επιπολασμό της φλεγμονώδους διαδικασίας, η ασθένεια μπορεί να είναι:
- περιορισμένο- επηρεάζονται μικρές περιοχές του δέρματος.
- συχνά- επηρεάζονται μεγάλες περιοχές του δέρματος.
- γενικευμένο- επηρεάζεται σχεδόν ολόκληρη η επιφάνεια του σώματος.
Η ψωρίαση θεωρείται, μεταξύ άλλων, ως εποχική ασθένεια, που σημαίνει ότι όλα τα συμπτώματα επιδεινώνονται ανάλογα με την εποχή. Οι περισσότεροι άνθρωποι χειροτερεύουν το χειμώνα ή το καλοκαίρι. Για ορισμένους ασθενείς, αυτή η διαδικασία δεν σχετίζεται με αλλαγή εποχής.
Διάγνωση
Πώς διαγιγνώσκεται αυτή η ασθένεια; Η διάγνωση της ψωρίασης βασίζεται κυρίως σε εξέταση από δερματολόγο. Η εξέταση δείχνει το σχήμα και το βαθμό της βλάβης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, γίνεται διαφορική διάγνωση για τη διαφοροποίηση της ψωρίασης από άλλη δερματολογική κατάσταση. Πώς ξέρετε εάν ένας ασθενής έχει αυτήν την ασθένεια;
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, στην ψωρίαση, παρατηρείται το φαινόμενο Kenber, το οποίο δεν είναι εγγενές στις παθολογίες του δέρματος. Ένα άλλο σύμπτωμα θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη όταν εμφανίζεται ένα ελαφρύ περίγραμμα γύρω από μια νέα βλατίδα που δεν έχει αρχίσει να ξεφλουδίζει - έναν τύπο αγγειακής αντίδρασης που δείχνει την περαιτέρω εξέλιξη της νόσου.
Μερικές φορές χρησιμοποιείται βιοψία δέρματος για να γίνει πιο ακριβής η διάγνωση ή γίνονται δοκιμές που μπορούν να ανιχνεύσουν φλεγμονώδη διαδικασία στο αίμα. Μετά τη διάγνωση της ψωρίασης, πρέπει να ξεκινήσετε αμέσως τη θεραπεία.
Θεραπεία
Φάρμακα
Η κύρια θεραπεία είναι η χρήση τοπικών παρασκευασμάτων με τη μορφή αλοιφών, πηκτωμάτων, κρεμών και σπρέι.
Αυτά τα φάρμακα περιέχουν συστατικά που σταματούν την υπερβολική κυτταρική διαίρεση στο δέρμα και καταπραΰνουν το άβολο σύμπτωμα κνησμού. Υπάρχουν ορισμένες ουσίες που καταπολεμούν αποτελεσματικά αυτήν την ασθένεια:
- γλυκοκορτικοειδείς ορμόνες.Μειώνουν τη φλεγμονή και ομαλοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.
- Βιταμίνη D.Η χρήση φαρμάκων που περιέχουν βιταμίνη D είναι πιο αποτελεσματική όταν η ασθένεια φτάσει στο στάσιμο στάδιο και η κατάσταση του ασθενούς είναι σταθερή. Τα καλά αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν αυτά τα φάρμακα λαμβάνονται σε συνδυασμό με διαδικασίες UV ακτινοβολίας.
- πυρίτιο.Βελτιώνει την κατάσταση του δέρματος, έχει προσροφητικό αποτέλεσμα και απορροφά αντιγόνα που εμπλέκονται στην ανάπτυξη της νόσου. Το
- Tarέχει καλή επίδραση στις εστίες της φλεγμονής που εντοπίζονται στο κεφάλι.
- λεκιθίνη.Προωθεί την ταχεία αναγέννηση των ιστών. Τα παρασκευάσματα με αυτήν την ουσία βοηθούν τον οργανισμό να θεραπεύσει ταχύτερα τη φλεγμονή.
- Ενεργός ψευδάργυροςαφαιρεί την ερυθρότητα και ανακουφίζει από τον κνησμό σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στους ασθενείς συνταγογραφούνται επίσης φάρμακα από τις ακόλουθες ομάδες:
- Κορτικοστεροειδή- ομαλοποίηση των μεταβολικών διεργασιών.
- Κυτταροστατική- αποτρέπουν τη διάσπαση των κυττάρων, αλλά μπορεί να αποδυναμώσει τους αμυντικούς μηχανισμούς του σώματος.
- Ανοσοδιαμορφωτές- ρυθμίζει επίσης τις ανοσολογικές αντιδράσεις, αλλά η αποτελεσματικότητά τους είναι αμφισβητήσιμη.
- Μη στεροειδή- ανακουφίζει από τη φλεγμονή και τον κνησμό.
Τα σύμπλοκα βιταμινών συνταγογραφούνται σε συνδυασμό με αυτά τα φάρμακα.
Εκτός από τη θεραπεία με φάρμακα, οι ακόλουθες μέθοδοι είναι πολύ δημοφιλείς:
- Hirudotherapy.Η θεραπεία με βδέλλα βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και ομαλοποιεί τους ανοσοποιητικούς μηχανισμούς.
- κρυοθεραπεία.Ένας ειδικός τύπος "κατάψυξης" ανακουφίζει τον κνησμό, το πρήξιμο και τη φλεγμονή.
- Υπεριώδης ακτινοβολία.Αυτές οι βραχυπρόθεσμες διαδικασίες συνδυάζονται με την εισαγωγή ειδικών φαρμάκων.
Προσοχή!Η αυτοθεραπεία για την ψωρίαση είναι απαράδεκτη, καθώς πολλά φάρμακα έχουν αντενδείξεις και συνταγογραφούνται από ειδικό μόνο λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα φυσιολογικά χαρακτηριστικά του ασθενούς.
Τα παιδιά έχουν συνήθως λιγότερο σοβαρή ψωρίαση από τους ενήλικες, επομένως η τοπική θεραπεία δίνει καλά αποτελέσματα και ακόμη και σε περίπτωση επιδείνωσης, η επαναλαμβανόμενη θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια ύφεση.
Ακόμα κι αν ένα παιδί διαγνωστεί με σοβαρή μορφή και η θεραπεία είναι κατάλληλη εγκαίρως, η πρόγνωση είναι λίγο πολύ ευνοϊκή.
Ο κύριος κανόνας για τους γονείς είναι να εντοπίσουν τα χαρακτηριστικά σημάδια της ψωρίασης και να αρχίσουν αμέσως την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας!
Παραδοσιακή ιατρική
Οι συνταγές παραδοσιακής ιατρικής χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία της ψωρίασης. Οι κομπρέσες με βάση τα φαρμακευτικά βότανα είναι αποτελεσματικές.
Για να προετοιμάσετε τη συμπίεση, αλέστε 4 κουταλιές της σούπας. Κουταλιές της σούπας ξηρά βότανα και ρίχνουμε ένα ποτήρι βραστό νερό και στη συνέχεια αφήστε το να μαγειρευτεί. Στο ζωμό, πρέπει να υγράνετε τη γάζα και να την εφαρμόσετε σε πονόλαιμα.
Τα ακόλουθα φυτά έχουν θεραπευτικές ιδιότητες:
- marigold;
- αλογοουρά;
- φύλλα καρυδιάς;
- celandine;
- yarrow;
- γλυκό τριφύλλι;
- burdock;
- φύλλα μαύρης σταφίδας.
Μπορείτε επίσης να κάνετε βάμμα από του στόματος. Για αυτό 1 κουταλιά της σούπας. Μια κουταλιά ξηρών βοτάνων πρέπει να χυθεί με ένα ποτήρι βραστό νερό, να επιμείνει για 8 ώρες, να στραγγίσει και να πιει 100 ml δύο φορές την ημέρα, κατά προτίμηση μισή ώρα πριν από τα γεύματα. Κατάλληλο για τη συλλογή βοτάνων:
- St. John's wort;
- celandine;
- ακολουθία;
- marshmallow;
- Βαλεριάνα.
Προσοχή! Ορισμένα από αυτά τα βότανα μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες. Επομένως, πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, πρέπει να εξοικειωθείτε με όλες τις αντενδείξεις.
Οι ιατρικές αλοιφές για θεραπεία στο σπίτι είναι πολύ δημοφιλείς. Ακολουθούν μερικές αποτελεσματικές συνταγές:
- Κάψτε ξηρά ροδαλά ισχία και αναμείξτε στάχτη με βαζελίνη. Οι πληγείσες περιοχές πρέπει να αντιμετωπίζονται καθημερινά με αλοιφή.
- Αλέστε φύλλα φικελίνης σε 2 κουταλιές της σούπας. Προσθέστε το κουτάλι, τη λανολίνη και το βαζελίνη. Αλοιφή που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του φλεγμονώδους δέρματος.
- Ανακατέψτε το βάμμα μιας σειράς με λανολίνη και βαζελίνη και τρίψτε το σε ψωριασικές πλάκες.
- Αλέστε τις ρίζες με λιβάδι γλυκού, ανακατέψτε τις με λάδι ή ζελέ πετρελαίου, βράστε την προκύπτουσα αλοιφή, δροσερά και επιχρίσματα.
Τα καταπραϋντικά αφεψήματα είναι ευεργετικά. Μπορούν να παρασκευαστούν από feverfew, ρίγανη, χαμομήλι, μέντα, θυμάρι, βαλεριάνα, linden, peony.
Η παραδοσιακή ιατρική δεν εγγυάται το 100% του αποτελέσματος, είναι καλύτερα να το συνδυάσετε με την κύρια θεραπεία.
Ψωρίαση και εγκυμοσύνη
Πολλές γυναίκες με ψωρίαση που μπορούν να ανησυχούν για το πώς θα συμπεριφερθεί η ασθένεια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Η ψωρίαση είναι μια απρόβλεπτη ασθένεια, επομένως είναι δύσκολο να απαντήσετε στην ερώτηση: «Πώς μπορεί να προσδιοριστεί η πορεία της νόσου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης; "Τα συμπτώματα της ψωρίασης μπορεί να προχωρήσουν, να παραμείνουν στάσιμα ή να υποχωρήσουν. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ασθένεια έχει εξαφανιστεί εντελώς μετά τον τοκετό.
Κάθε έγκυος φοβάται ότι η ασθένεια μπορεί να μεταδοθεί στο μωρό της, αλλά δεν είναι κληρονομική η ίδια η ασθένεια, αλλά μόνο μια προδιάθεση για αυτήν.
Κατά τη διάρκεια του θηλασμού, ο θηλασμός είναι πολύ επικίνδυνος εάν η μητέρα υποβάλλεται σε θεραπεία με αποτελεσματικά φάρμακα, καθώς οι ουσίες μπορούν να βλάψουν την υγεία του μωρού. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να διακόψετε τη θεραπεία ή να ταΐσετε τεχνητά το μωρό.
Η ασθένεια δεν επηρεάζει τη σύλληψη και την ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου. Ωστόσο, τα φάρμακα που παίρνει η μέλλουσα μητέρα μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε το γιατρό σας κατά τον προγραμματισμό της εγκυμοσύνης, ο οποίος θα σταματήσει μερικά από αυτά.
Πρόληψη
Αυτή η ασθένεια δεν μπορεί να προληφθεί, αλλά οι εκδηλώσεις της μπορούν να μειωθούν σημαντικά. Για να επιτύχετε μείωση των συμπτωμάτων της νόσου, πρέπει να τηρείτε τους ακόλουθους προληπτικούς κανόνες:
- Προσπαθήστε να μην είστε νευρικοί και μάθετε να κρατάτε τα συναισθήματά σας υπό έλεγχο. Τα φυσικά ηρεμιστικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διευκολύνουν αυτήν την εργασία.
- Μειώστε την κατανάλωση αλμυρών, καπνιστών, πικάντικων, τηγανητών και λιπαρών τροφών, καθώς και μελιού, εσπεριδοειδών, σοκολάτας και καφέ.
- Φορέστε ρούχα από φυσικά υφάσματα.
- Επιλέξτε προϊόντα προσωπικής φροντίδας με χαμηλό pH που δεν θα στεγνώσει ούτε θα ερεθίσει το πονόλαιμο.
- Να είστε προσεκτικοί με τα φάρμακα, καθώς πολλά από αυτά μπορούν να προκαλέσουν εκδηλώσεις ψωρίασης. Τα αντιβιοτικά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα.
- Σταματήστε το κάπνισμα και το αλκοόλ.
- Αποφύγετε το άμεσο ηλιακό φως.
Η ψωρίαση είναι μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις, η φύση των οποίων δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή. Η ασθένεια προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία, επιδεινώνει την ποιότητα ζωής και μειώνει την αυτοεκτίμηση ενός ατόμου.
Μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά και, δυστυχώς, κανείς δεν είναι απρόσβλητος από αυτήν την ασθένεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πώς εκδηλώνεται αυτή η παθολογία προκειμένου να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως και να ξεκινήσετε τη θεραπεία.